Ανάρπαστα τα σιρόπια του βιασμού στη χώρα μας

«Είχα πάει με την παρέα μου σε ένα μπαρ στο κέντρο. Ήπιαμε από δύο ποτά. Ξύπνησα γυμνή στο κρεβάτι.»
Στις καταθέσεις οι κοπέλες που έχουν πέσει θύματα βιασμού με χρήση ναρκωτικών, θυμούνται ελάχιστα ή και τίποτα. Σε πολλές περιπτώσεις το θύμα απευθύνεται καθυστερημένα στις Αρχές, με αποτέλεσμα η ουσία να έχει ήδη αποβληθεί από τον οργανισμό και να μην ανιχνεύεται.

Κάθε προσπάθεια να θυμηθείς προσκρούει σε μαύρο σκοτάδι κι αυτό προκαλεί εκνευρισμό, σύγχυση, θυμό και τρόμο. Έχεις παραισθήσεις, υποψιάζεσαι φίλους, αλλά δεν θέλεις να το πιστέψεις. Συνθετικές ναρκωτικές ουσίες σε υγρή μορφή, με ισχυρή κατασταλτική δράση, γνωστές και ως «σιρόπια του βιασμού», ενοχοποιούνται για παρόμοια περιστατικά που έχουν καταγραφεί και στην Ελλάδα. Είναι άχρωμα, άοσμα και άγευστα, αναμειγνύονται στο ποτό και προκαλούν απώλεια μνήμης και μείωση των αντιστάσεων, αλλά είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ανιχνευτούν εργαστηριακά, αφού αποβάλλονται γρήγορα από τον οργανισμό.

Το GBL (Γάμα-Βουτυρολακτόνη) είναι χημικό βιομηχανικό διαλυτικό που χρησιμοποιείται σε βαφές, εντομοκτόνα, πλαστικά και μελάνια. Αποτελεί πρόδρομη ουσία του GHB (Γάμα-Υδροβουτυρικό οξύ), του υπ' αριθμόν ένα «ναρκωτικού του βιασμού», το οποίο και αντικατέστησε ως κύριο συστατικό της «υγρής έκστασης» λόγω κόστους και έλλειψης στην «αγορά». Πωλείται on-line και κάνει θραύση στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία. Η ουσία έχει ισχυρή κατασταλτική δράση, που μπορεί να προκαλέσει στο θύμα απώλεια συνείδησης και αδυναμία να προβάλλει αντίσταση, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται αναμεμειγμένη σε ποτό για πράξεις σεξουαλικής κακοποίησης και για ληστείες. Σε περιπτώσεις βιασμών με χρήση «σιροπιού του βιασμού» το θύμα εμφανίζει απώλεια μνήμης, ναυτία, υπερβολική υπνηλία, σπασμούς, σύγχυση, απώλεια ελέγχου και αφύσικη κατάργηση των αναστολών, με αποτέλεσμα να γίνεται έρμαιο στα χέρια του βιαστή.

Στις καταθέσεις τους στις αστυνομικές αρχές τα θύματα θυμούνται ελάχιστα ή και τίποτα. «Η ανίχνευση τέτοιων ουσιών είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς το άτομο έχει εκτεθεί στιγμιαία και μόνο μία φορά σε αυτές», αναφέρει τοξικολόγος που έχει κληθεί να διερευνήσει κάποιο περιστατικό. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, το θύμα καθυστερεί να απευθυνθεί στις Αρχές, με αποτέλεσμα η ουσία να έχει ήδη αποβληθεί από τον οργανισμό και να μην ανιχνεύεται. Αλλα συμπτώματα και παρενέργειες από τη χρήση GBL και GHB είναι ίλιγγος, μυϊκή ατονία, δύσπνοια, προβλήματα κινητικότητας και όρασης, εφίδρωση, πτώση αρτηριακής πίεσης κ.ά., ενώ μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε κώμα και θάνατο.

Η σαδιστική Delphine LaLaurie

H LaLaurie ήταν μια σαδιστική κοινωνική γυναίκα που έζησε στη Νέα Ορλεάνη. Το σπίτι της ήταν μια αίθουσα της φρίκης. Στις 10 Απριλίου 1834, ξέσπασε πυρκαγιά στην κουζίνα του αρχοντικού, και οι πυροσβέστες βρήκαν δύο σκλάβους αλυσοδεμένος στη σόμπα. Αποδείχτηκε ότι είχαν αρχίσει τη φωτιά οι ίδιοι, προκειμένου να προσελκύσουν την προσοχή. Οι πυροσβέστες οδηγήθηκαν από τους σκλάβους στην σοφίτα όπου αυτό που αντίκρισαν τους σόκαρε!

Πάνω από μια ντουζίνα παραμορφωμένων και ακρωτηριασμένων σκλάβων ήταν δεμένοι στους τοίχους ή στο δάπεδο. Πολλοί ήταν αντικείμενα για τα φρικιαστικά ιατρικά πειράματα που έκανε. Ένας άντρας φαινόταν να ήταν μέρος κάποιου παράξενου πειράματος για αλλαγή φύλου, μια γυναίκα ήταν παγιδευμένη σε ένα μικρό κλουβί με τα άκρα της σπασμένα και τα είχε αφήσει να δέσουν έτσι ώστε να μοιάζει με καβούρι, και μια άλλη γυναίκα της είχαν αφαιρεθεί τα χέρια και τα πόδια, και κομμάτια της σάρκας της ήταν κομμένες σε φέτες σαν μια κυκλική κίνηση έτσι ώστε να μοιάζει με κάμπια.

Κάποιοι είχαν ραμμένο το στόμα τους, και στη συνέχεια πέθαναν από την πείνα, ενώ άλλοι είχαν τα χέρια τους ραμμένα σε διάφορα μέρη του σώματός τους. Οι περισσότεροι βρέθηκαν νεκροί, αλλά μερικά ήταν ζωντανοί και παρακαλούσαν να θανατωθούν, για να τους απαλλάξουν από τον πόνο. Η LaLaurie έφυγε προτού να την πιάσουν και ποτέ δεν πιάστηκε.

Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα και η σημασία τους

Τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα υπάρχουν στον καθένα μας και επηρεάζουν την ψυχή μας. Όλες οι αμαρτίες είναι προσπάθειες να αναπληρώσουν το κενό που νοιώθουμε σε διάφορους τομείς της ζωής μας, όταν δεν καλύπτονται οι βασικές μας ανάγκες. Κάθε αμάρτημα επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο τη σκέψη, το συναίσθημα και τη συμπεριφορά μας και διαστρεβλώνει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα.

Τι αποκαλύπτει το κάθε αμάρτημα για τον εαυτό μας;

1. Οκνηρία: Αποφυγή φυσικής ή πνευματικής δραστηριότητας, τεμπελιά.

Η έλλειψη ενεργητικότητας είναι, συνήθως, αποτέλεσμα γενικότερης έλλειψης ενδιαφέροντος ή ικανοποίησης από καθημερινές δραστηριότητες και έμμεσα υποδηλώνει αδιαφορία για τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας. Η παραίτηση και η αποχή από τις απαιτήσεις της πραγματικότητας οδηγεί σταδιακά σε έλλειψη κινήτρων και πρωτοβουλίας για δράση και κατ’ επέκταση σε μειωμένη ικανότητα λήψης αποφάσεων. Το άτομο παγιδεύεται σ’ ένα φαύλο κύκλο απάθειας που χρωματίζεται από μια διάχυτη καταθλιπτική διάθεση.

2. Αλαζονεία: Ψευδαίσθηση ότι είμαι ο πιο σπουδαίος και ο καλύτερος. Υπεροψία, περηφάνια.

Αίσθηση σπουδαιότητας και μεγαλείου που υπερβαίνει τα όρια της υγιούς αυτοπεποίθησης, καθώς το άτομο πιστεύει πως έχει ξεχωριστές ικανότητες και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που όμως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Συνήθως πρόκειται για ανασφαλή άτομα που είτε χρειάζονται διαρκώς τους άλλους για να καθρεφτίσουν την σπουδαιότητά τους (ματαιοδοξία), είτε πιστεύουν πως είναι ανώτεροι από όλους και επαρκείς και φτάνουν στην ύβρη. Έχουν έντονα ναρκισσιστικά στοιχεία, μεγάλη ανάγκη για θαυμασμό, σχετίζονται με επαγγέλματα με ιδιαίτερη προβολή και καταλαμβάνουν ανώτατα αξιώματα στην ιεραρχία, λόγω των έντονων αρχηγικών τους τάσεων. Είναι δημοφιλείς και επιτυχημένοι, επικοινωνιακοί και πρόσχαροι, αλλά όλο τους το προφίλ αλλάζει, όταν νιώθουν ότι αμφισβητούνται ή κριτικάρονται.

3. Λαιμαργία: Η επιθυμία να καταναλώνεις περισσότερη ποσότητα τροφής από όση χρειάζεσαι, βουλιμία.

Η τάση να χρησιμοποιούμε υπερβολική ποσότητα φαγητού συνήθως συνδέεται με την ανάγκη μας για έλεγχο και εμφανίζεται κυρίως όταν βιώνουμε έντονες καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω μας και δεν έχουμε την δύναμη να χειριστούμε, με άλλα λόγια, όταν κυριευόμαστε από άγχος. Επιπλέον, οι βουλιμικές τάσεις μπορεί να εκφράζουν την προσπάθειά μας να αναπληρώσουμε την έλλειψη ενός βασικού συναισθήματος. Τρώμε για να γεμίσουμε το κενό που δημιουργεί η έλλειψη αγάπης και πολλές φορές αυτό που καταπίνουμε είναι ο θυμός και η απογοήτευσή.

4. Λαγνεία: επίμονη και ακατανίκητη ανάγκη για σαρκική απόλαυση.

Η λαγνεία δεν είναι συναίσθημα. Είναι το ένστικτο που κατευθύνει τη σεξουαλική διέγερση και είναι τόσο ισχυρό, ώστε μπορεί να παρέμβει στην ικανότητα για ηθική κρίση και στη διαδικασία λήψης απόφασης. Η σεξουαλική ορμή είναι στη φύση μας και θα πρέπει να διατηρείται. Μετατρέπεται σε "λαγνεία", όταν υπερβαίνει τα ομαλά επίπεδα ή είναι συνεχής και ανάρμοστη. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε συμπεριφορές απιστίας, μοιχείας ή σε διαφόρων ειδών σεξουαλικές διαστροφές.

5. Απληστία: ανεξάντλητη επιθυμία για υλικά αγαθά, πλεονεξία.

Η απληστία υπάρχει παντού γύρω μας και μπορεί να πάρει ποικίλες μορφές. Το πιο οικείο πρόσωπό της είναι η εργασιομανία, δηλ. η επίμονη και αποκλειστική ενασχόληση με το επάγγελμα που απορροφά τον περισσότερο χρόνο της καθημερινότητας, χωρίς να υπάρχει ουσιαστική ανάγκη επιβίωσης. Ο εργασιομανής χρησιμοποιεί την εργασία του ως μέσο για να «ξεχαστεί από τα προβλήματα του» ή αναλαμβάνει πολλαπλές ευθύνες και παγιδεύεται σ’ έναν ιστό που ο ίδιος δημιούργησε, επειδή συνεχώς δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα μπορεί να λύσει. Αποσύρεται συναισθηματικά από τα προσωπικά προβλήματά του, καθώς απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τους ανθρώπους που τον αγαπούν, με αποτέλεσμα να φυλακίζεται πίσω από τα τείχη που ο ίδιος έχτισε γύρω του. Δρα με γνώμονα το προσωπικό του όφελος και κατά συνέπεια είναι πιθανόν να εκμεταλλεύεται, να χειραγωγεί ή να εξαπατά και να προδίδει οποιονδήποτε μπαίνει εμπόδιο στα μεγαλεπήβολα σχέδιά του.

6. Οργή: θυμός, μανία για εκδίκηση.

O θυμός αποτελεί φυσιολογική ανθρώπινη αντίδραση που προκαλείται από την αδυναμία του ατόμου να διαχειριστεί λογικά και ψύχραιμα την κατάσταση που βιώνει. Είναι η συναισθηματική απάντηση στην ενδεχόμενη απειλή της ύπαρξης, την άδικη μεταχείριση, την εξαπάτηση, την προδοσία, την αχαριστία ή εκμετάλλευση από τους άλλους, που προκαλεί επιθετικές αντιδράσεις, λεκτικές ή σωματικές, με σκοπό την εκδίκηση ή την τιμωρία. Ωστόσο, οι έντονες και ανεξέλεγκτες εκρήξεις θυμού έχουν τη δύναμη να τυφλώσουν τη σκέψη και να παραμορφώσουν την αλήθεια. Ο οργισμένος άνθρωπος, υπό την επήρεια της μανίας του, γίνεται απειλητικός και αυτοκαταστροφικός και οι συνέπειες των πράξεών του είναι απρόβλεπτες.

Η οργή, μετά το πέρας της, αφήνει ανεξίτηλα ίχνη:
  • τύψεων και ενοχών, καθώς το άτομο εξακολουθεί να είναι θυμωμένο όχι για το λόγο που του προκάλεσε το θυμό, αλλά για τα λόγια και τις πράξεις του απέναντι στους άλλους τη στιγμή που εξέφραζε την οργή του, ή
  • μόνιμης εσωτερικής έντασης, στις περιπτώσεις που ο θυμός δεν κατευνάζεται και η αντιπαλότητα εκφράζεται ανεύθυνα και εχθρικά και οδηγεί σε βία και παραβατικότητα.
7. Ζηλοφθονία: η λαχτάρα να αποκτήσεις αυτά που κατέχει ο άλλος και η δυσκολία να χαρείς με την επιτυχία του.

Ζώντας σε μια οργανωμένη κοινωνία η σύγκριση με τους γύρω μας είναι θεμιτή και αναπόφευκτη. Παρατηρώντας τα επιτεύγματα των άλλων ερχόμαστε σε επαφή με τις δικές μας δημιουργικές δυνάμεις και αγωνιζόμαστε να καταφέρουμε ακόμη περισσότερα. Αυτός ο υγιής ανταγωνισμός οδηγεί στην προαγωγή του ατόμου αλλά και ολόκληρου του κοινωνικού συνόλου. Για το ζηλόφθονα η κοινωνική σύγκριση δεν αποτελεί κίνητρο για καταφέρει περισσότερα πράγματα, αλλά οδηγεί σε επιθυμία για υποβιβασμό του άλλου. Η ζήλεια θολώνει το μυαλό του και όλες οι ενέργειές του έχουν ως επίκεντρο όχι την προσωπική του πρόοδο άλλα την καταστροφή αυτού που είναι πιο πετυχημένος, πιο ευκατάστατος, πιο ικανός. Το άτομο χάνει την ταυτότητα του και την εσωτερική του γαλήνη, καθώς εμπλέκεται σ' ένα συνεχή αγώνα δρόμου με τους άλλους, χωρίς ποτέ να μπορεί να νικήσει.

Οι μελέτες δείχνουν ότι τα δύο φύλα τείνουν να είναι περισσότερο επιρρεπή σε διαφορετικά αμαρτήματα. Οι άντρες φαίνεται να υποπίπτουν σε μεγαλύτερη συχνότητα στη λαγνεία, ενώ ακολουθεί η λαιμαργία και η οκνηρία ενώ οι γυναίκες τείνουν να διακατέχονται πιο συχνά από αλαζονεία, ζηλοφθονία και οργή.

Τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα επηρεάζουν την κοινωνία, εμάς και την ψυχή μας. Ωστόσο η ευτυχία ενός ανθρώπου δεν καθορίζεται από την απουσία παθών αλλά από την κυριαρχία του πάνω σ’ αυτά. Η ίδια ενέργεια που μας κατευθύνει στο καλό, έχει τη δύναμη να μας οδηγήσει και στην αμαρτία, γι’ αυτό είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε πως μέσα μας υπάρχει μια διαρκής μάχη.

Η «αμαρτία» και η «αρετή» είναι ελεύθερη επιλογή. Ο πειρασμός υπάρχει για να τονίσει την ελευθερία μας να διαλέγουμε τον δρόμο που θα ακολουθήσουμε απέναντι σε κάθε δυσκολία. Η ποιότητα της ζωής μας και η γαλήνη της ψυχής μας εξαρτάται από την επιλογή και την απόφαση που παίρνουμε κάθε μέρα που περνάει.

Κείμενο από την ψυχολόγο Χρύσα Μπέκα

Για την κατασκευή 1 γούνας απαιτούνται 120 δέρματα μικρών ζώων


Το τραγικό ατύχημα με τους μαθητές στα Τέμπη

Ηταν 13 Απριλίου του 2003, όταν για 21 μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας η τριήμερη εκδρομή στην Αθήνα, κόντευε να ολοκληρωθεί. Η ώρα ήταν 7.30 το βράδυ όταν στα Τέμπη, την κοιλάδα του θανάτου για τους οδηγούς, έγινε το κακό που είχε τη μορφή νταλίκας φορτωμένης νοβοπάν, με οδηγό τον 43χρονο τότε Δημήτρη Ντόλα. Εκεί, στο στενό δρόμο, τα νοβοπάν και οι μελαμίνες γλίστρησαν και άρχισαν να πέφτουν στο δρόμο αλλά και στο λεωφορείο με το οποίο διασταυρώθηκε εκείνη τη στιγμή. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα δημιουργήθηκαν σκηνές κόλασης. Τα νοβοπάν θέρισαν όλη την αριστερή πτέρυγα του λεωφορείου, ενώ η νταλίκα μπήκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και δίπλωσε χτυπώντας τρία ΙΧ.

Οταν το λεωφορείο του ΚΤΕΛ Βέροιας ακινητοποιήθηκε σε ένα δέντρο κοντά στο βράχο, αποκαλύφθηκε και το μέγεθος της τραγωδίας. Σπασμένα τζάμια, διαλυμένα καθίσματα, άμορφες μάζες λαμαρίνες και μέσα εγκλωβισμένος ο θάνατος. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες της εποχής, τέσσερα αγόρια καταφέρνουν να βγουν μέσα από τα σπασμένα παράθυρα και να ζητήσουν βοήθεια. Σε ένα από τα αυτοκίνητα που βρίσκονται ακινητοποιημένα πίσω από το σημείο του δυστυχήματος κατά σύμπτωση βρίσκονται ο τότε υπαρχηγός της Πυροσβεστικής Γ. Γεωργιάκος και ο πυραγός της ΕΜΑΚ Αχιλλέας Τουβάρας.

Οι δύο έμπειροι αξιωματικοί μόλις αντιλαμβάνονται τι έχει συμβεί ειδοποιούν τους συναδέλφους τους και «ορμούν» στο τσακισμένο λεωφορείο και με τη βοήθεια κάποιων περαστικών βγάζουν μέσα από το μοιραίο όχημα τους περισσότερους τραυματισμένους μαθητές και τους δύο καθηγητές. Χρειάστηκαν περίπου δύο ώρες μέχρι να απεγκλωβιστούν όλοι οι τραυματισμένοι και να μεταφερθούν στα Νοσοκομεία της Λάρισας και της Κατερίνης. Ο αριθμός των νεκρών συνεχώς αυξανόταν, ώσπου έφτασε τους 21 και η θλίψη ξεχείλισε και οι αρχές κάνουν τότε λόγο για το χειρότερο και το πλέον πολύνεκρο τροχαίο δυστύχημα των μεταπολεμικών χρόνων στη χώρα.


Το Μακροχώρι βυθίζεται στο πένθος και για τις οικογένειες των αδικοχαμένων μαθητών ξεκινά ένας μαραθώνιος δικαστικός αγώνας για την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Σε πρώτη φάση στο εδώλιο του κατηγορουμένου βρίσκονται οι δύο οδηγοί καθώς και οι ιδιοκτήτες της εταιρείας της μοιραίας νταλίκας αλλά και οι υπεύθυνοι του ΚΤΕΛ Ημαθίας. Η δικαστική αυλαία της τραγωδίας των Τεμπών θα πέσει στις αίθουσες του Αρείου Πάγου, τον Σεπτέμβρη του 2010, καθώς το Ποινικό Τμήμα θα επικυρώσει απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Λάρισας με την οποία καταδικάστηκαν έξι άτομα για το πολύνεκρο δυστύχημα του 2003.

Για το θάνατο των 21 μαθητών καταδικάστηκαν ο οδηγός της νταλίκας Δημήτρης Ντόλας σε κάθειρξη 15 ετών, ο εκ των συνιδιοκτητών της νταλίκας Φ. Καβελίδης σε κάθειρξη 14 ετών, ο δεύτερος εκ των συνιδιοκτητών της νταλίκας Αν. Καμέας σε κάθειρξη 11 ετών, ο διευθυντής του εργοστασίου «Νοβοπάν» Πολ. Δαρδαμπούνης επίσης σε τετραετή φυλάκιση και ο προϊστάμενος βάρδιας του εργοστασίου Μ. Αλεξάκης σε φυλάκιση 3 ετών. Αθώος κρίθηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας, ο οδηγός του λεωφορείου στο πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών, Κ. Μαυρομιχάλης. Σύμφωνα με πληροφορίες, η εταιρεία πλήρωσε συνολικά στις οικογένειες των αδικοχαμένων μαθητών, για αποζημιώσεις το ποσό των 8.500.000 ευρώ.

Από τι πέθανε ο Χριστός στο σταυρό;

Καλησπέρα και χρόνια πολλά. Από καθαρά ιατρικής απόψεως, ποια ήταν τα αίτια του θανάτου του Χριστού στο σταυρό; Πόσο κράτησε το μαρτύριό Του;

Ο Ιησούς πέθανε πιθανότατα από ένα συνδυασμό ασφυξίας, αιμορραγίας και αφυδάτωσης. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν Αμερικανοί γιατροί και ερευνητές της Κλινικής Mayo πριν από μερικά χρόνια, αφού μελέτησαν διεξοδικά τις ιστορικές πηγές για τη Σταύρωση –μεταξύ άλλων, τις διάφορες εκδοχές της Καινής Διαθήκης– και έλαβαν υπόψη τους όσα γνωρίζουμε για τις ρωμαϊκές μεθόδους εκτέλεσης εκείνης της εποχής.

Όσα συνέβησαν πριν από τη Σταύρωση κράτησαν δυο μέρες, και στο διάστημα αυτό ο Χριστός υποβλήθηκε πολλές φορές σε εξοντωτική φυσική καταπόνηση. Μετά τη σύλληψή Του στον Κήπο της Γεθσημανή, Του έδεσαν τα μάτια και Τον γρονθοκόπησαν στο πρόσωπο. Τον μαστίγωσαν, Του φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι και Τον ανάγκασαν να κουβαλήσει ο ίδιος την οριζόντια δοκό του σταυρού. Ιδιαίτερα η μαστίγωση, που πρέπει να ήταν πολύ βάναυση, επέφερε σοβαρές βλάβες. Δημιούργησε εκτεταμένες ανοιχτές πληγές και προκάλεσε μεγάλη αιμορραγία. Η πορεία προς το Γολγοθά επιδείνωσε τη φυσική εξάντληση.

Η ίδια η σταύρωση, με καρφιά στους καρπούς και στα πόδια, δε θεωρήθηκε μοιραία. Ωστόσο, η στάση που παίρνει το σώμα πάνω στο σταυρό δυσκολεύει πολύ την αναπνοή. Όταν το βάρος του σώματος κρεμιέται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τα χέρια και υποβαστάζεται από τα πόδια, η εισπνοή γίνεται επώδυνη και βαθμιαία επέρχεται ασφυξία.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Χριστός πέθανε ύστερα από παραμονή 3-6 ωρών στο σταυρό. Πρόκειται για ασυνήθιστα λίγο χρόνο. Συχνά οι θανατοποινίτες άντεχαν αρκετές μέρες στο σταυρό.

Το ναυάγιο του Δύστος

Το Φ/Γ Δύστος ήταν ελληνικό εμπορικό φορτηγό τύπου Bulk Carrier, νηολογημένο στο νηολόγιο Πειραιώς με αριθμό Ν.Π. 8204.Είχε μήκος 100 μέτρων και ολική χωρητικότητα 4.045 κόρων (2.205 κόρων καθαρής χωρητικότητας) και μεταφορική ικανότητα 5.600 τόνων. Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1970 με το όνομα Mina Entrego και στην συνέχεια χρονοναυλώθηκε από την ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ για να μεταφέρει χύμα τσιμέντο.
Στις 26 Δεκεμβρίου του 1996, επομένη των Χριστουγέννων και περί ώρα 14.00, το Φ/Γ ΔΥΣΤΟΣ, με Πλοίαρχο τον Ιωάννη Τσιτσιρίκη και με πλήρωμα 21 Έλληνες ναυτικούς, απέπλευσε από τις εγκαταστάσεις ΑΓΕΤ-Ηρακλής Βόλου, έμφορτο, με 5.300 περίπου τόνους τσιμέντο, με προορισμό τις εγκαταστάσεις λιμένος Δραπετσώνας στον Πειραιά. Λόγω όμως των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, γύρω στις 18.00, προσέγγισε σε νότιο όρμο της Σκιαθου. Παραμένοντας εκεί δύο ημέρες και συνεχιζομένων των ΒΑ. θυελλωδών ανέμων και κατάστασης θαλάσσης τρικυμιώδης ο Πλοίαρχος αποφάσισε πιθανώς και πιεζόμενος και από το πλήρωμα, προκειμένου Πρωτοχρονιά να κάνουν στα σπίτια τους, να αποπλεύσει και να συνεχίσει το ταξίδι για Πειραιά. Στις 20.00 ώρα περίπου ήταν η τελευταία επικοινωνία που είχε το Φ/Γ ΔΥΣΤΟΣ με το εμπορικό Μ/S (μότορσιπ) ΛΕΝΑ. Το πρωΐ της επομένης και περί ώρα 05.15 το πλοίο ΔΥΣΤΟΣ εντοπίσθηκε ανεστραμμένο να επιπλέει από το αλιευτικό Α/Κ Σαρωνικός, 3,5 ναυτικά μίλια ανατολικά από την Κύμη όπου και διέσωσε τον δόκιμο πλοίαρχο Χρήστο Αναγνώστου.


Στο ναυάγιο αυτό έχασαν την ζωή τους 20 επιβαίνοντες που βρέθηκαν στη συνέχεια πνιγμένοι μέσα στο πλοίο ο Πλοίαρχος, ο Υποπλοίαρχος, ο Ανθυποπλοίαρχος, ο Ραδιοτηλεγραφητής, οι Α΄, Β΄ και Γ΄ Μηχανικοί, 9 ναύτες, 1 Λιπαντής, ο Μάγειρας, ο βοηθός θαλαμηπόλου, η σύζυγος του Α΄Μηχανικού και η κόρη του Α΄ Μηχανικού, η σύζυγος του Β΄ Μηχανικού ενώ αργότερα βρέθηκαν από το Ρ/Κ Μανωλάκης που είχε σπεύσει στη περιοχή ένας ναύτης, ένας λιπαντής και ο έτερος Γ΄ Μηχανικός.

Από την έρευνα των πραγματογνωμόνων ως αιτία του ναυαγίου θεωρήθηκε αναμφίβολα η μετατόπιση φορτίου η οποία και επέφερε την αύτανδρη ανατροπή του πλοίου. Πιθανοί λόγοι που εξετάσθηκαν και θεωρήθηκαν ως υπαίτιοι της μετατόπισης του φορτίου ήταν: 
  • Να συνέβη σβήσιμο της μηχανής, κοινώς λεγόμενο μπλακ-άουτ (Black-out) με συνέπεια να "διπλαρώσει" κοινώς το πλοίο στον υφιστάμενο κυματισμό με επακόλουθο τον μεγάλο διατοιχισμό κοινώς μπότζι ή
  • Να συνέβη απώλεια πρόωσης, δηλαδή να προκλήθηκε κοινώς ξενέρισμα της προπέλας λόγω μεγάλου προνευστασμού, κοινώς λεγόμενο σκαμπανεύασμα και να βρέθηκε το πλοίο έρμαιο των πλευρικών κυμάτων, ή
  • Να συνέβη απώλεια χειρισμού πηδαλίου, που σημαίνει ότι μπρορεί να κόλλησε κοινώς το τιμόνι, γεγονός που συμβαίνει τακτικά σε πλοία κυρίως σε γρήγορες και απότομες αλλαγές κλίσης του πηδαλίου, ή τέλος
  • Nα συνέβη λάθος στροφή (κλίση πηδαλίου) και κατά διεύθυνση και κατά μέγεθος αριστερά αντί δεξιά, στραβοτιμονιά κοινώς, λαμβάνοντας υπ΄ όψη την πορεία του πλοίου και την διεύθυνση του υφιστάμενου στη περιοχή κυματισμού που να επέφερε τον μοιραίο διατοιχισμό.
Στο πλοίο από την πρώτη στιγμή της βύθισης του ανέβηκαν μέλη του λιμενικού και επί πολλές ώρες προσπαθούσαν να "ακούσουν" αν υπήρχαν επιζώντες σε κάποιο από τα τμήματα του ναυαγίου χωρίς όμως τελικά να καταφέρουν κάτι. Το πλοίο τελικά ρυμουλκήθηκε λίγο έξω από το λιμάνι της Κύμης όπου και τελικά βυθίστηκε.

Τσιμπούσι πάνω στα μνήματα

Ένα παράξενο έθιμο αναβιώνει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Συνήθως τα γλέντια τα έχουμε συνηθίσει με ανθρώπους ζωντανούς, χορούς, φαγοπότια και πολύ μουσική. Όμως οι απίστευτοι σε όλα τους Κρητικοί έχουν βαλθεί να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι ξέρουμε. Έτσι από την Μεγάλη Παρασκευή ξεκινάνε τις προετοιμασίες για να δειπνήσουν την Δευτέρα του Πάσχα με τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν φύγει από την ζωή!

Ναι καλά διαβάζετε. Την Δευτέρα του Πάσχα με φαΐ και κρασί, ενώ έχει προηγηθεί καθαρισμός και καλλωπισμός του χώρου, συγγενείς και φίλοι των αποβιώσαντων, πηγαίνουνε στο κοιμητήριο της περιοχής και γευματίζουν με παραδοσιακά γλυκά και φαγητά ανταλλάσσοντας ευχές. Με αυτό τον τρόπο όπως λένε οι συγγενείς τιμούν την μνήμη τους, τους μακαρίζουνε και κυρίως διαδίδουν το αναστάσιμο μήνυμα των ημερών.

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)