Η εγκληματική δράση των δύο 31χρονων Γερμανών Χέρμαν Ντουφτ και Χανς Μπασενάουερ, την άνοιξη του 1969, εγκαινίασε ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στην ελληνική εγκληματολογική ιστορία. Σε μια εποχή που στην Ελλάδα το ποινικό έγκλημα συνδεόταν κυρίως με «λόγους τιμής» ή κτηματικές διαφορές, οι δύο Γερμανοί με τις πέντε ληστείες, τους έξι φόνους και τον έναν βαρύτατο τραυματισμό που διέπραξαν σε διάστημα μόλις 40 ημερών μετέβαλαν βίαια και οριστικά τη σχέση της ελληνικής κοινωνίας με την έννοια του εγκλήματος.
Αν και εκείνη την περίοδο οι πράξεις τους χαρακτηρίστηκαν από τυπικής (νομικής) άποψης ως ληστείες μετά φόνων, η σύγχρονη εγκληματολογική αντίληψη τούς εντάσσει στην κατηγορία των κατά συρροή δολοφόνων, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον αριθμό των θυμάτων, τον τρόπο δράσης τους και την δυσανάλογη ως προς τον επιδιωκόμενο σκοπό ένταση των επιθέσεών τους.
Οι Ντουφτ και Μπασσενάουερ έφθασαν οδικώς στην Ελλάδα στις 17 Φεβρουαρίου 1969, εποχή κατά την οποία κυβερνούσε το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου, προφασιζόμενοι τους τουρίστες. Μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις 40 ημερών και συγκεκριμένα από τις αρχές Μαρτίου έως και τα μέσα Απριλίου οπότε και συνελήφθησαν, δολοφόνησαν έξι ανυποψίαστους ανθρώπους, χρησιμοποιώντας όπλο ή στιλέτο, με σκοπό τη ληστεία.Οι δύο 31χρονοι Γερμανοί, ήταν υδραυλικοί στο επάγγελμα. Ο Ντουφτ ήταν άγαμος, ενώ ο Μπασενάουερ παντρεμένος και πατέρας 3 παιδιών. Η σύζυγός του έπαθε ισχυρό σοκ όταν πληροφορήθηκε τη δράση του συζύγου της και επιχείρησε να αυτοκτονήσει, χωρίς όμως να τα καταφέρει.
Ο Ντουφτ είχε καταταγεί στη Λεγεώνα των Ξένων κατά τη διάρκεια του γαλλοαλγερινού πολέμου. Φερόταν ως ο εγκέφαλος του διδύμου και πειθήνιο όργανό του ο Μπασενάουερ. Και οι δύο ήταν σεσημασμένοι από την Ιντερπόλ, καθώς είχαν στο παρελθόν εγκληματική δραστηριότητα (ληστείες και επιθέσεις) στην Δυτική Γερμανία και ακόμα στη Μασσαλία και τη Νάπολη.
Τη δράση και συμπεριφορά τους χαρακτήριζαν η φαινομενική ευγένεια με την οποία ξεγελούσαν τα ανυποψίαστα θύματά τους, η μεθοδικότητα και ο απόλυτος κυνισμός. Σκότωναν χωρίς ενδοιασμούς, ακόμη και σε στιγμές που δεν ήταν απαραίτητο για να διαφύγουν, καθώς ξένοι όπως ήταν και χωρίς μητρώο στην Ελλάδα θα ήταν απίθανο να αναγνωρισθούν από καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων. Συνελήφθησαν τελικά στις 16 Απριλίου του 1969, όταν μία γυναίκα παρατήρησε κηλίδες αίματος πάνω στο αυτοκίνητο που πάρκαραν έξω από το σπίτι της στο Χαϊδάρι και ειδοποίησε την αστυνομία. Στήθηκε ενέδρα και οι δύο κακοποιοί συνελήφθησαν.
Οι δύο εγκληματίες καταδικάστηκαν από το Πενταμελές Εφετείο πεντάκις σε θάνατο, για κάθε μία από τις πέντε δολοφονικές επιθέσεις ξεχωριστά. Στη συνέχεια υπέβαλαν αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου, η οποία όμως απορρίφθηκε. Ομοίως απορρίφθηκε και η αίτηση που υπέβαλαν οι συνήγοροί τους προς το Συμβούλιο Χαρίτων προκειμένου να τους απονεμηθεί χάρη και η θανατική ποινή να μετατραπεί σε ισόβια κάθειρξη.
Εκτελέστηκαν τα ξημερώματα της 15ης Δεκεμβρίου του 1969 ο μεν Ντουφτ στην Κέρκυρα, ο δε Μπασενάουερ στην Αίγινα, όπου κρατούνταν. Ο Ντουφτ μάλιστα, ζήτησε να του αφήσουν ακάλυπτα τα μάτια και αντιμετώπισε εντελώς ανέκφραστος το εκτελεστικό απόσπασμα, αναφωνώντας ψυχρά στα ελληνικά, «γεια σας».
Χ. Ντουφτ – Χ. Μπασενάουερ
4/
5
Oleh
ΔΗΜΗΤΡΗΣ