Μάργκαρετ Μπράουν: Γνωστή ως "η Αβύθυστη Μόλλυ Μπράουν", καθώς ήταν αυτή, μαζί με την υποστήριξη των άλλων γυναικών, που παρότρυνε τη σωστική λέμβο No. 6 να γυρίσει πίσω στο ναυάγιο.
Τόμας Άντριους: Ο σχεδιαστής του "Τιτανικού". Μετά την πρόσκρουση με το παγόβουνο, ο Άντριους έψαχνε τα δωμάτια και έλεγε στους επιβάτες να φορέσουν τα σωσίβιά τους. Γνωρίζοντας το λίγο χρόνο που είχε το πλοίο για να βυθιστεί παρότρυνε τους διστακτικούς επιβάτες να επιβιβαστούν στις σωστικές λέμβους ώστε να τις γεμίσει όσο το δυναντόν περισσότερο. Μαρτυρίες διασωθέντων θέλουν τον Άντριους να πετάει καρέκλες στον ωκεανό ώστε οι επιβάτες να τις χρησιμοποιήσουν για να επιπλέουν. Σύμφωνα με τον Τζον Στιούαρτ, έναν από τους καμαρώτους του πλοίου, τελευταία φορά που είδε τον Άντριους ήταν στο δωμάτιο καπνιζόντων της πρώτης τάξης, κοιτάζοντας τον πίνακα "Plymouth Harbour", πάνω από το τζάκι, με το σωσίβιό του να βρίσκεται στο διπλανό τραπέζι. Ο Άντριους δεν επέζησε του ναυαγίου και το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.
Τζόσεφ Μπρους Ίσμεϊ: Οι μύθοι περί του προέδρου της White Star Line, Μπρους Ισμέι, τον παρουσιάζουν ως έναν «καβγατζή» που πίεσε τον καπετάνιο να οδηγήσει το πλοίο μέσα από τα παγόβουνα για να κάνει πιο γρήγορα, καθώς και ότι όταν το πλοίο βυθιζόταν πήρε τη θέση μιας γυναίκας σε μια σωσίβια λέμβο, για να σωθεί. «Πολλοί αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως ο Ισμέι βοήθησε πολλούς επιβάτες να ανέβουν σε σωσίβιες λέμβους, προτού επιβιβαστεί στην τελευταία από αυτές», αναφέρει ο λόρδος Μέρσι, ο οποίος είχε διεξάγει την έρευνα για τις συνθήκες του ναυαγίου, λίγους μήνες μετά το δυστύχημα. Ο ίδιος ο Ισμέι σώθηκε και παραιτήθηκε από τη θέση του έναν χρόνο μετά, το 1913.
Τζον Τζέικομπ Άστορ: Επιβάτης Α' τάξης και ο πλουσιότερος άνθρωπος μέσα στο πλοίο. Σκοτώθηκε όταν ένα από τα φουγάρα που κατέρρευσαν έπεσε πάνω του. Η σύζυγος του Μαντελίν Άστορ επέζησε όταν επιβιβάστηκε σε μια από τις τελευταίες σωστικές λέμβους.
Μπέντζαμιν Γκούγγενχαϊμ: Αμερικανός επιχειρηματίας Α' τάξης που επιβιβάστηκε στο πλοίο με την γαλλίδα ερωμένη του Λεοντίν Πολίν Ομπέαρ. Τελευταία φορά τον είδαν στη Μεγάλη Σκάλα. Τον άκουσαν να λέει "Φορέσαμε τα καλά μας και θα πεθάνουμε σαν κύριοι." Δεν επέζησε του ναυαγίου και το σώμα του δεν βρέθηκε και αν βρέθηκε δεν αναγνωρίστηκε ποτέ.
Γουάλας Χάρτλεϊ: Ο βιολιστής της ορχήστρας του Τιτανικού. Πέθανε στο ναυάγιο, παίζοντας μουσική μέχρι την ώρα που τον παρέσυραν τα νερά.
Γουίλιαμ Μέρντοκ: Πρώτος αξιωματικός, ο αξιωματικός που είχε βάρδια τη νύχτα που το πλοίο συγκρούστηκε με το παγόβουνο. Τελευταία φορά τον είδαν στην καθέλκυση της πτυσσόμενης σωστικής λέμβου Α. Δεν τον ξαναείδε κανείς μετά τη βύθιση του "Τιτανικού" στον Ατλαντικό Ωκεανό. Το σώμα του, αν βρέθηκε, δεν αναγνωρίστηκε ποτέ. Μέρες μετά το ναυάγιο, αρκετά μέλη του πληρώματος και επιβάτες έκαναν λόγο για μια αυτοκτονία που συνέβη λίγο πριν το πλοίο βυθιστεί. Δεν είναι βέβαιο ποιος αυτοκτόνησε. Άλλα μέλη του πληρώματος, συμπεριλαμβανομένου και του Δεύτερου Αξιωματικού Τσαρλς Λαϊτόλερ, είπαν ότι είδαν τον Μέρντοκ να προσπαθεί να ελευθερώσει την πτυσσόμενη σωστική λέμβο Α στα τελευταία στάδια λίγο πριν ο "Τιτανικός" βυθιστεί. Ο διασωθείς ασυρματιστής Χάρολντ Μπράιντ αργότερα δήλωσε ότι είδε τον Μέρντοκ μέσα στο νερό κοντά στην πτυσσόμενη σωστική λέμβο Β, αλλά ήταν ήδη νεκρός.
Τσαρλς Λαϊτόλερ: Δεύτερος αξιωματικός, επέζησε του ναυαγίου όταν σκαρφάλωσε στην αναποδογυρισμένη πτυσσόμενη σωστική λέμβο Β. Ο Λαϊτόλερ ήταν ο τελευταίος επιζήσας που επιβιβάστηκε στο σωστικό πλοίο "Καρπάθια".
Χάρολντ Λόου: ο μόνος αξιωματικός που γύρισε πίσω να ψάξει για επιζήσαντες.
Ίσιντορ και Ίντα Στράους: Ζευγάρι Α' τάξης. Όταν δόθηκε η ευκαιρία στην Ίντα να μπει σε μια από τις βάρκες, η ίδια αρνήθηκε λέγοντας πως θέλει να μείνει με το σύζυγό της μέχρι το τέλος. Τελευταία φορά τους είδαν να κάθονται στις καρέκλες του καταστρώματος. Το σώμα του Ίσιντορ βρέθηκε ενώ της Ίντα όχι.
Κόσμο και Λούσι Νταφ-Γκόρντον: Ένας Σκοτσέζος βαρώνος που επιβιβάστηκε στη σωστική λέμβο No. 1. Αυτός, η σύζυγος του και η γραμματέας του ήταν ανάμεσα στα 12 άτομα στη βάρκα, της οποίας η χωρητικότητα ήταν 40. Κατηγορήθηκε ότι δωροδόκησε το πλήρωμα της βάρκας ώστε να μη γυρίσει πίσω. Αλλά ύστερα από έρευνα που έγινε για τα αίτια της τραγωδίας αθωώθηκε.
Νοέλ Λέσλι, Κόμισσα του Ροθ: παρ' ότι Κόμισσα, η Λέσλι, που επιβιβάστηκε στη σωστική λέμβο No. 8 βοήθησε στο κουπί και ακόμα φρόντιζε τους επιβάτες τρίτης τάξης.
Φρέντερικ Φλιτ: Ο άνθρωπος που είδε πρώτος το παγόβουνο. Επιβιβάστηκε στη σωστική λέμβο No. 6 και επέζησε του ναυαγίου.
Ρέτζιναλντ Λι: Το άλλο άτομο που μαζί με τον Φλιτ αντίκρυσαν το παγόβουνο. Επέζησε του ναυαγίου όταν επιβιβάστηκε στη σωστική λέμβο Nο. 13.
Ρόμπερτ Χίτσενς: Ένας από τους 6 αξιωματικούς επιμελητείας και αυτός που βρισκόταν στο τιμόνι τη στιγμή της πρόσκρουσης. Ήταν υπεύθυνος στη λωστική λέμβο No. 6 και αρνήθηκε να επιστρέψει στο ναυάγιο.
Τζακ Φίλιπς: Βοηθός ασυρματιστής, τον οποίο ο Καπετάνιος Σμιθ διέταξει να στείλει σήμα SOS. Επέζησε του ναυαγίου όταν σκαρφάλωσε στην πτυσσόμενη σωστική λέμβο Β. αλλά πέθανε λίγες ώρες αργότερα από εξάντληση.
Τσαρλς Τζάγκιν: ο αρχιφουρνάρης. Ο Τζάγκιν ήταν πάνω στο πλοίο μέχρι την τελευταία στιγμή που αυτό βυθίστηκε και βρέθηκε στο νερό χωρίς καν να βρέξει το κεφάλι του. Παραδέχτηκε επίσης ότι δεν κρύωνε σχεδόν καθόλου, πιθανότατα λόγω του αλκοόλ που είχε πάθος.
Τζόσεφ Γ. Μπελ: ο μηχανικός Μπελ και οι άντρες του εργάζονταν μέχρι το τελευταίο λεπτό για να κρατήσουν τα φώτα και το ρεύμα ώστε να μπορούν να στέλνουν σήματα κινδύνου. Ο Μπελ όπως και όλοι οι μηχανικοί του πλοίου χάθηκαν στο ναυάγιο.
Ανάμεσα στους 2.228 ανθρώπους που ταξίδεψαν στο παρθενικό ταξίδι του Τιτανικού βρίσκονταν και τέσσερις Έλληνες.
Σήμερα κανένας επιζών δεν βρίσκεται στην ζωή. Η τελευταία επιζήσασα από το ναυάγιο, Μιλβίνα Ντιν, απεβίωσε στις 31 Μαϊου 2009, σε ηλικία 97 ετών.
Μοιραία πρόσωπα του Τιτανικού
4/
5
Oleh
ΔΗΜΗΤΡΗΣ