Τον Οκτώβριο του 1999, ο 23χρονος Παντελής Καζάκος, υπάλληλος της ΕΡΤ βγαίνει παγανιά σε Μεταξουργείο, πλατεία Βάθης, Ψυρρή, Εξάρχεια και Ομόνοια με μια και μοναδική αποστολή: να σκοτώσει όποιον αλλοδαπό έβρισκε μπροστά του. Στις 19 Οκτωβρίου πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του ένας Κούρδος, ενώ άλλοι δύο τραυματίζονται. Στις 21 Οκτωβρίου πυροβολεί δύο φορές τον Μάρκους Κόφι από την Γκάνα και τον Νταντόν Μοχάμεντ από το Μπαγκλαντές. Στις 22, πυροβολεί τρεις φορές και τραυματίζει βαριά τον Αμντούλ Τίμοθι, πυροβολεί και τραυματίζει τον Πακιστανό Αχμέντ Νεσάρ και σκοτώνει τον Ουντεσιανί Τζορτζ.
Μάρτυρες λένε ότι ενώ πυροβολούσε τους αλλοδαπούς φώναζε: «Είμαι ορθόδοξος εγώ, ρε!». «Δεν μετανιώνω, έφυγα από το σπίτι μου με το πιστόλι, αποφασισμένος να σκοτώσω όποιον αλλοδαπό έβλεπα στο δρόμο, γιατί το κακό μ” αυτούς έχει παραγίνει», ήταν τα πρώτα λόγια του ρατσιστή δολοφόνου μετά την σύλληψή του.
Όταν οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, ρώτησε τον πατέρα του:
Όταν οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, ρώτησε τον πατέρα του:
«Πατέρα, ο κόσμος με θεωρεί ήρωα ή φονιά;»
για να πάρει την απάντηση:
«Φονιά σε λένε, παιδί μου».
Ο Καζάκος καταδικάστηκε σε δύο φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη, ενώ στο δικαστήριο αποδείχτηκε η σχέση του με την οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Παντελής Καζάκος, ο ρατσιστής δολοφόνος
4/
5
Oleh
ΔΗΜΗΤΡΗΣ