Η πραγματική ιστορία του Κόμη Δράκουλα
Ιστορικά
Τον 14ο αιώνα μ.Χ, η Ρουμανία ήταν χωρισμένη σε τρία ψευδοκράτη. Τη Γαλάχια, τη Τρανσυλβανία και τη Μολδαβία. Οι προφήτες μιλούσαν για κάποιον ο οποίος θα ένωνε τη Ρουμανία ξανά, θα ήταν ειρηνικός και φιλεύσπλαχνος, και ότι αυτός ο κάποιος θα ήταν ή ο Μεσσίας ή ο Αντίχριστος. Το 1431 μ.χ o πατέρας του Vlad, τάχθηκε στο τάγμα των δράκων, απ' όπου πήρε και το όνομα Dracul. Λίγο αργότερα γεννιέται ο ίδιος στο κάστρο «Dracul», στην Sighisoara της Transylvania. Κάποιοι είπαν ότι όταν γεννήθηκε, η Παναγία δάκρυσε αίμα.
Το 1438 μ.Χ έγινε πρίγκιπας της Γαλάχιας και το 1446 μ.Χ εντάχθηκε στο τάγμα των Δράκου. Η ένταξη έγινε από τον ίδιο του τον πατέρα, δίνοντάς του ένα δαχτυλίδι με το έμβλημα του Δράκου πάνω του.
Εκείνη τη χρονιά ο Σουλτάνος Μεχμέντ των Οθωμανών ζητούσε σαν φόρο από τη Ρουμανία 10.000 Δουκάτα και 500 νεαρά αγόρια. Ο πατέρας του Vlad εξαγριώθηκε και κάλεσε συνάντηση με τους ευγενείς για να ταχθούν ενάντια του Σουλτάνου. Όσο ο πατέρας του έλειπε, οι Τούρκοι απήγαγαν τον ίδιο και τον αδερφό του, και τους οδήγησαν στο στρατόπεδό τους, έξω από τη Ρουμανία.
Στο διάστημα που κρατήθηκαν αιχμάλωτοι (9 χρόνια), ο πατέρας τους δολοφονήθηκε. Φήμες έλεγαν ότι τον σκότωσαν οι ευγενείς.
Η αγριότητα και το θάρρος του γαλουχήθηκε από την αιχμαλωσία και τον θάνατο του πατέρα του.
Το 1455 μ.Χ, ύστερα από πολλά βασανιστήρια, ο αφέθηκε ελεύθερος με προμήθειες και ένα άλογο για να επιστρέψει στη Ρουμανία. Για τον αδερφό του δεν γνώριζε τίποτα, παρά μόνο ότι ήταν ζωντανός. Ενώ οι Τούρκοι πίστευαν ότι θα πάει απευθείας στην πατρίδα του, εκείνος σταμάτησε πρώτα στην Ουγγαρία για να ζητήσει βοήθεια από τον τότε βασιλιά Γιάννος. Του εξήγησε ότι θέλει να ενώσει την Ρουμανία και του ζήτησε χρήματα και όπλα. Εκείνος δεν αρνήθηκε. Στο παλάτι παράλληλα γνώρισε και τη γυναίκα που τον συνόδεψε στην υπόλοιπη του ζωή, Λύντια, κόρη του Ρουμάνου ευγενή Άρον. Πρίν γυρίσει στη Ρουμανία φρόντισε να την παντρευτεί.
Το 1456 μ.Χ έφτασε στην Ρουμανία όπου και τη βρήκε μέσα στην αναρχία. Τον θρόνο κατείχε ο Πρίγκιπας Καρλ ο οποίος ευθυνόταν για όλη τη μιζέρια που επικρατούσε στη χώρα του. Ο Vlad πήρε πίσω τον θρόνο του σκοτώνοντας τον Καρλ. Υποσχέθηκε στον λαό του αφοσίωση, πίστη και ότι θα έδιωχνε τους Τούρκους και τους προδότες. Μέσα στον χρόνο αυτό γέννησε και το μοναδικό του υιό, τον Vlad IV.
Το 1457 μ.Χ σκότωσε όλους τους ευγενείς (εκτός του πεθερού του) πιστεύοντας ότι ήταν οι δολοφόνοι του πατέρα του, αλλά και επειδή ήταν πληγή της χώρας του. Ήταν αυτοί που, λόγω των προνομίων που αποκτούσαν, πρόδιδαν έναν ολόκληρο λαό και τις ηθικές του αξίες. Τους παλούκωσε λοιπόν και από τότε βγήκε το παρατσούκλι «Τepes» που σημαίνει «παλουκωτής».
Παρ' ολ' αυτά, ο Vlad δεν παλούκωνε μοναχά, αλλά έγδερνε ζωντανούς τους εχθρούς του, τους έβραζε, τους τύφλωνε, τους έκαιγε, τους έψηνε ή τους έθαβε ζωντανούς. Πολλές φορές πριν τους σκοτώσει, τους έκοβε τα γεννητικά όργανα, τα αυτιά ή τις μύτες.
Όλα αυτά γίνονταν όμως μόνο σε αυτούς που, κατά τη γνώμη του, το άξιζαν και όχι σε απλό κόσμο: στους παραβάτες και στους προδότες. Μάλιστα, μερικούς από αυτούς τους άφηνε να σαπίζουν στην κεντρική πλατεία για να παραδειγματίζονται οι υπόλοιποι.
Την ίδια χρονιά, οι Τούρκοι επετέθησαν στην Ρουμανία. Ο Vlad συναντήθηκε για πρώτη φορά ύστερα από τόσα χρόνια με τον αδερφό του, ο οποίος τώρα πια ήταν με το μέρος του σουλτάνου Μεχμέντ.
Από το 1460 μ.Χ μέχρι και το 1464 μ.Χ υπήρξαν πάρα πολλές μάχες με τους Τούρκους και ο Vlad ήταν πάντοτε ο νικητής. Φήμες λένε ότι παλούκωσε περίπου 20.000 αιχμαλώτους και ότι έφαγε ψωμί βουτηγμένο στο αίμα τους. Το 1464 μ.Χ αυτοκτόνησε η γυναίκα του. Ο λόγος είναι ότι πίστεψε στο θάνατο του Vlad, είτε από παραπλανητικό μήνυμα των Τούρκων, είτε επειδή όντως τον νόμιζαν για νεκρό, ενώ δεν ίσχυε. Οι ευγενείς στρέφονται εναντίον του και έτσι ο ίδιος γύρισε πάλι στην Ουγγαρία, στον βασιλιά Γιάννος. Όμως εκεί τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Ο βασιλιάς Γιάννος εξαπατείται και φυλακίζει τον Vlad με την αιτιολογία ότι πρόκειται να επιτεθεί στην Ουγγαρία.
Ο Vlad δεν έδωσε και πολύ σημασία. Ύστερα από λίγο τελικά η εκκλησία τον αφόρισε. Οι ιερείς πίστευαν ότι ο Vlad ήταν ο αντίχριστος. Δεν τους ένοιαζε καθόλου για την χώρα τους παρά μόνο για την θρησκεία τους. Έτσι θέλησαν να εξολοθρεύσουν τον Vlad με τη βοήθεια του αδελφού του. Και έτσι έγινε. Ο Vlad Dracula δολοφονήθηκε το 1477 μ.Χ και θάφτηκε μέσα στο μοναστήρι Σνάγκοφ. Το 1931 μ.Χ ανοίχτηκε ο τάφος του Vlad Dracula οπού δεν βρήκαν τίποτα παρά κόκαλα ζώων.
Σήμερα οι συμπατριώτες του στη Πενσυλβάνια είναι υπερήφανοι για αυτόν τον ήρωα που πάλεψε για τη χώρα του και όχι φυσικά φοβισμένοι όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Μπραμ Στόκερ για τον αιμοδιψή Δράκουλα. Σίγουρα πάντως η φανταστική ιστορία του βιβλίου θα μπορούσε να αποτελέσει τη συνέχεια του Κόμη Δράκουλα μετά τη δολοφονία του.
